زندگی را طی کن و آنگاه که بر اوج بلندترین قله رسیدی ، لبخندت را نثار تمام سنگریزه هایی کن که پایت را خراشیدند.

مردان بزرگ در نبرد تعداد یاران خود را نمیشمارند.

مردان موفق وقتی دست از تلاش برمیدارند که به هدفشان رسیده باشند

نه اینکه خسته شده باشند.

دو مرد مشغول ماهیگیری بودند.

یکی از آنها هر ماهی را که می گرفت در دستش برانداز می کرد و دوباره به آب می انداخت. چندین بار که این عمل را تکرار کرد ٰ

رفیق باتجربه اش گفت: هی مرد چرا اینجوری میکنی؟

و اون در جواب گفت: خب من ظرف کوچیکی دارم. چرا باید ماهی بزرگتر از ظرفم بگیرم.

و داستان ما همینجا تموم میشه.

خیلیا شبیه اون ماهیگیرن. به جای اینکه ظرف باور خودشون رو بزرگ کنن به فرصتهای بی نظیر زندگیشون پشت می کنن. به جای اینکه بنشینن و به زندگی سراسر نومیدی و خاموشیشون فکر کنن.

درد من حصار برکه نیست بلکه زندگی در کنار ماهیانیست که حتی فکر دریا هم به ذهنشان خطور نمیکند.

قبل از آنکه شاخه های درخت نور را دریابد ریشه هایش تاریکی را دریافته اند،

گاهی برای رسیدن به روشنایی باید از تاریکی گذشت.

آفتاب به شکوفه ای که از زمین خارج شده میتابد نه به دانه ای که در دل خاک حاصلخیز! گندیده.

از تلاش باز نایست قله تنها از قعر دره است که بلند به نظر میرسد.

باد میوزد میتونی جلوش دیوار بسازی یا آسیاب بادی.

خورشید و نورش هست میتونی خفاش باشی یا آفتابپرست!

انتخابهای ما در فرصتها آینده مان را میسازد.